Άντε και… χάκερ!

Έλλη Στάη

Η αποτοξίνωση από την τηλεόραση με οδήγησε στο Internet.

Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο ….ορθόδοξος δρόμος για να μπλεχτούμε και δημοσιογραφικά στα δίχτυα του διαδικτύου, αλλά η αλήθεια είναι ότι «σκαλώσαμε» στη γοητεία του.

Η ιδέα άρχισε να με τριγυρίζει το καλοκαίρι του 2008,όταν αποφάσισα να σταματήσω την τηλεόραση (δεν γνώριζα για πόσον καιρό, ούτε το γνωρίζω ακόμη).

Έτσι, οι κουβέντες με τον γιό μου και τους φίλους του, άρχισαν να μου «καρφώνουν» την ιδέα στο μυαλό μαθαίνοντας ταυτόχρονα το διαδίκτυο με τα μάτια και τις … γνώσεις των νέων. Στην παρέα προστεθήκαν σιγά - σιγά συνεργάτες από τα πολλά χρόνια δημοσιογραφίας και φίλοι (από αυτούς δεν θα μπορούσε να λείπει… ούτε η γυμνάστρια, από τα χέρια της οποίας φαίνεται δεν θα γλυτώσουμε ούτε διαδικτυακά!). Ανακαλύψαμε μαζί τη δυνατότητα μιας δημοσιογραφικής - και όχι μόνο - έκφρασης πολύ ανεξάρτητης.

Είμαστε μια παρέα , όπου δεν ...

έχουμε τις ίδιες απόψεις, αλλά έχουμε έναν όμοιο τρόπο προσέγγισης στα πράγματα: Κοινές αρχές, στυλ, διεισδυτικότητα, σκωπτικότητα, αυτοσαρκασμό και βεβαίως χιούμορ… Και έχουμε, ανεξαρτησία, αυτό το τονίζω.

Δηλαδή δεν παίζουμε παιχνίδια ούτε δικά μας, ούτε άλλων, κα μάλιστα κάτω από το τραπέζι… Πίσω απ αυτό που γράφουμε υπάρχει μόνο… ο εγκέφαλός μας.

Το δικό μας ξεχωριστό στοιχείο είναι to point. Δεν κάνουμε ειδησεογραφικό portal, δεν είμαστε blog, κάνουμε follow up σ’ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Παρακολουθούμε την ειδησεογραφία για να δώσουμε έναν έγκαιρο και έγκυρο σχολιασμό.

Με το δικό μας στυλ… και όπου μας βγάλει… αυτή είναι και η γοητεία.

Πολύ μου φαίνεται ότι γοητεύτηκα! Όπως μου είπε κι ο γιός μου,…. «άντε μαμά και του χρόνου… χάκερ!»